ท่อเชื่อมไททาเนียมโดยทั่วไปมีวิธีการประมวลผลสี่วิธีดังต่อไปนี้:
1.แผ่นเชื่อมไทเทเนียมท่อ: เมื่อเทียบกับชนิด "กุ้ง" หลายกรีด ท่อไททาเนียมมีรอยเชื่อมน้อยกว่า แต่กระบวนการแผ่นมีความซับซ้อนมากขึ้น ต้องใช้แม่พิมพ์จำนวนมาก ใช้วัสดุและกระบวนการมากขึ้น และรอยเชื่อม ความต้านทานการกัดกร่อนคือ ยังได้รับผลกระทบและลักษณะที่ปรากฏไม่เหมาะ
2.ท่อไททาเนียมชนิดเชื่อมหลายชั้น (ที่รู้จักกันทั่วไปว่า "เอวกุ้ง"): เทคโนโลยีการประมวลผลมีความซับซ้อนโดยปกติท่อจะถูกตัดเป็นช่องเปิดเฉียงหลายส่วน เชื่อมหรือขึ้นรูปเป็นวัสดุที่กางออกหลายส่วนใต้แผ่น แล้วรีดและเชื่อมวิธีการนี้มีวัสดุเหลือใช้จำนวนมากและรอยเชื่อมจำนวนมากเนื่องจากการเชื่อมจะลดความต้านทานการกัดกร่อนได้อย่างมากจึงรั่วได้ง่ายและมีลักษณะไม่ดีพื้นผิวด้านในเป็นพื้นผิวพับ ซึ่งเพิ่มความต้านทานการส่งผ่านของไปป์ไลน์ และเพิ่มการกัดกร่อนของด้านหลัง และลดอายุการใช้งาน
3. ท่อเชื่อมไททาเนียมที่ประทับตรา: ลักษณะของท่อไททาเนียมนี้ดูเหมือนจะไม่แตกต่างจากท่อไททาเนียมแบบกด แต่กระบวนการแปรรูปคือการประทับตราท่อเปล่าในแม่พิมพ์เจาะระหว่างกระบวนการขึ้นรูป ด้านหลังของท่อไททาเนียมจะถูกดึงและบังคับให้ดึงกลับผนังยางในที่บางจะหนาขึ้นภายใต้แรงกด ส่งผลให้ผนังมีความหนาไม่สม่ำเสมอหรือมีรอยย่น และด้านหลังของท่อไททาเนียมอาจมีการกัดเซาะและการกัดกร่อนระหว่างการใช้งานเนื่องจากผนังด้านหลังบางและมีแนวโน้มที่จะเกิดความเสียหายก่อนวัยอันควร อายุการใช้งานโดยรวมของท่อจึงลดลงอย่างมาก
4.หล่อท่อไทเทเนียม: แม้ว่าจะเป็นท่อไทเทเนียมไม่มีรอยต่อ ความหนาของผนัง (อย่างน้อย 5 มม.) และความหนาของผนังท่อ (2 มม. ~ 4 มม.) ไม่ตรงกัน ดังนั้นจึงเพิ่มความต้านทานการส่งผ่าน และผิวสำเร็จไม่ดีที่สำคัญมีข้อบกพร่องภายในจำนวนมาก เช่น รูพรุนที่เกิดจากการผลิต ส่งผลกระทบต่อความต้านทานการกัดกร่อนและอายุการใช้งานอย่างจริงจัง
ท่อไททาเนียมด้านบนไม่เป็นไปตามข้อกำหนดในปัจจุบัน และการถือกำเนิดของท่อไททาเนียมแบบกดขึ้นก็เป็นที่ยอมรับและต้อนรับจากผู้ใช้อย่างรวดเร็ว เนื่องจากท่อไทเทเนียมแบบกดมีลักษณะเฉพาะของตัวเอง
การประมวลผลของท่อเชื่อมไททาเนียมใช้ท่อไททาเนียมแบบไม่มีตะเข็บเป็นท่อเปล่าสำหรับเครื่องอัดรีดแบบพิเศษ ช่องว่างที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางท่อเล็กกว่าผลิตภัณฑ์สำเร็จรูปจะใช้สำหรับการอัดขึ้นรูปในระหว่างกระบวนการขึ้นรูป ช่องว่างของท่อจะขยายออกการวิเคราะห์ความเค้นแสดงให้เห็นว่าความเค้นในส่วนต่างๆ ต่างกัน แต่ภายใต้การบีบอัดแบบสองทิศทาง ได้แก่ แรงกดตามแนวแกน แรงอัดในแนวรัศมี และความตึงเส้นรอบวง ความเค้นจะอยู่ในความตึงเครียดเสมอ