การเคลือบชั้นเคลือบป้องกันการกัดกร่อนที่เป็นสื่อกระแสไฟฟ้าบนพื้นผิวไททาเนียมสามารถหลีกเลี่ยงการก่อตัวของฟิล์มออกไซด์บนพื้นผิวของแผ่นไทเทเนียมไบโพลาร์ได้อย่างมีประสิทธิภาพ และตรงตามข้อกำหนดด้านประสิทธิภาพของแผ่นอิเล็กโทรดนอกจากความทนทานต่อการกัดกร่อนและการนำไฟฟ้าที่ดีเยี่ยมแล้ว การเคลือบยังต้องมีการยึดเกาะที่ดีกับพื้นผิวด้วยในเวลาเดียวกัน เนื่องจากอุณหภูมิของ PEMFC จะเปลี่ยนระหว่างอุณหภูมิห้องและ 80 °C การเคลือบและวัสดุตั้งต้นจึงต้องมีค่าสัมประสิทธิ์การขยายตัวทางความร้อนที่ใกล้เคียงกันเพื่อหลีกเลี่ยงการแยกชั้นและการแตกร้าวของผิวเคลือบระหว่างกระบวนการเปลี่ยนอุณหภูมิ การป้องกันของวัสดุจะสูญหายไป
สารเคลือบที่ใช้กันทั่วไปส่วนใหญ่แบ่งออกเป็น 2 ประเภท ได้แก่ สารเคลือบที่เป็นโลหะ (โลหะมีค่า โลหะคาร์บอน/ไนไตรด์) และสารเคลือบที่มีคาร์บอนเป็นส่วนประกอบ (กราไฟต์ โพลีเมอร์นำไฟฟ้า คาร์บอนอสัณฐาน ฯลฯ)
พารามิเตอร์ประสิทธิภาพของแผ่นไทเทเนียมไบโพลาร์ที่มีการเคลือบต่างกัน
ในฐานะที่เป็นส่วนสำคัญของเซลล์เชื้อเพลิงไฮโดรเจน แผ่นไบโพลาร์มีบทบาทสำคัญในประสิทธิภาพของเซลล์ ต้นทุน และความทนทานประเด็นสำคัญสองประการที่จำกัดการจำหน่ายเซลล์เชื้อเพลิงไฮโดรเจนในปัจจุบันคือต้นทุนและความทนทาน และต้นทุนของเพลตไบโพลาร์ถูกกำหนดในระดับหนึ่งโดยวัสดุอิเล็กโทรด การประมวลผลของโฟลว์ฟิลด์ และกระบวนการเตรียมการเคลือบอิเล็กโทรด
วัสดุคอมโพสิตที่มีกราไฟต์และคาร์บอนไม่สามารถตอบสนองความต้องการของเซลล์เชื้อเพลิงไฮโดรเจนในแง่ของประสิทธิภาพได้อีกต่อไป และตอนนี้วัสดุโลหะได้กลายเป็นวัสดุหลักสำหรับเพลตขั้วเซลล์เชื้อเพลิงไฮโดรเจนนอกจากนี้ พลังงานสูงยังเป็นการแสวงหาเซลล์เชื้อเพลิงไฮโดรเจนอยู่เสมอไททาเนียมและไททาเนียมอัลลอยด์ในวัสดุโลหะมีความหนาแน่นต่ำและมีความแข็งแรงสูง และมีความต้านทานการกัดกร่อนที่ดีเยี่ยมในเซลล์เชื้อเพลิงไฮโดรเจน ซึ่งสามารถลดน้ำหนักและปริมาตรของแผ่นไบโพลาร์ได้อย่างมากพลังงานจำเพาะมวลและพลังงานจำเพาะปริมาตรของแบตเตอรี่ได้รับการปรับปรุงอย่างมาก และผลิตภัณฑ์การกัดกร่อนที่เกิดจากไททาเนียมและไททาเนียมอัลลอยด์ระหว่างการใช้งานในระยะยาวจะเป็นพิษน้อยกว่าต่อโหมดการแลกเปลี่ยนโปรตอนและตัวเร่งปฏิกิริยา ซึ่งเอื้อต่อการปรับปรุงความเสถียรและความทนทาน ของการทำงานของแบตเตอรี่
การเคลือบโลหะคาร์บอน/ไนไตรด์และคาร์บอนอสัณฐานที่เตรียมบนพื้นผิวของแผ่นไบโพลาร์ไททาเนียมมีคุณสมบัติครอบคลุมที่ดีเยี่ยมและมีค่าการวิจัยและการใช้งานสูงอย่างไรก็ตาม สารเคลือบเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะมีข้อบกพร่องรูเข็ม ดังนั้นเป้าหมายหลักของการวิจัยในปัจจุบันคือการปรับปรุงความกะทัดรัดของการเคลือบ ความแข็งแรงพันธะของฟิล์ม และการนำพื้นผิวเคลือบนอกจากนี้ สารเคลือบควรมีความสามารถในการไม่ชอบน้ำได้ดี เพื่ออำนวยความสะดวกในการปล่อยน้ำที่เกิดจากปฏิกิริยา
เพื่อให้เป็นไปตามคุณสมบัติที่ครอบคลุมเหล่านี้ ข้อกำหนดที่สูงขึ้นจึงถูกวางไว้บนการออกแบบโครงสร้างและองค์ประกอบการจัดองค์กรของสารเคลือบโครงสร้างคอมโพสิตและนาโนของโครงสร้างการเคลือบสามารถปรับปรุงความหนาแน่น ความต้านทานการกัดกร่อน และการนำไฟฟ้าของสารเคลือบได้ในระดับหนึ่ง และเพิ่มความเสถียรในการให้บริการและความน่าเชื่อถือของแผ่นไทเทเนียม ซึ่งเป็นทิศทางหลักของการพัฒนาในอนาคต